論源(2014/12/20)

29 星期一 三月 2021

Posted by in 論源紀錄

≈ 發表留言

標籤

2014/12/20初版；2021/03/29修訂(變更字體；藏文改採泰式分散對齊，此段無ཏྲེ་ཧོར།版四家合注)

論之本文——p. 39307

如《莊嚴經論》云：「由此令彼增，由增極遠行，而得根本住。」

p. 39308

tib. p. 55519

མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། དེ་ཡིས་དེ་ནི་སྤེལ་བྱས་ནས། །འཕེལ་བ་རིང་དུ་འགྲོ་བ་ཡིས། །དངོས་གཞིའི་གནས་པ་དེས་འཐོབ་བོ།།

tib. p. 55520

論源紀錄——

T31 No. 1604

《大乘莊嚴經論》卷第七〈教授品第十五〉

偈曰：「下倚修令進，為進習本定，淨禪為通故，當成勝軟心。」(msa:14.16)

論源(2014/10/19)

08 星期一 三月 2021

Posted by in 論源紀錄

≈ 發表留言

標籤

2014/10/19 (2021/03/08)初版

論之本文——p. 38403

如安慧論師云：「歡喜攝持身內妙觸，應當了知是身輕安。契經中說：『意歡喜時身輕安』故。」

p. 38404

tib. p. 54202

སློབ་དཔོན་བློ་བརྟན་གྱིས། ལུས་ཀྱི་རེག་བྱའི་ཁྱད་པར་དགའ་བས་ཟིན་ན་ལུས་ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པར་རིག་པར་བྱ་སྟེ། ཡིད་དགའ་ན་ལུས་ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པར་འགྱུར་རོ།། ཞེས་མདོ་ལས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ།། ཞེས་གསུངས་སོ།།

tib. p. 54204

論源紀錄——

《三十頌疏》梵語त्रिंशिकाभाष्य (Triṃśikābhāṣya )；藏語To 4064 སུམ་ཅུ་པའི་བཤད་པ།，唯識部論典，安慧論師著。

कायस्य पुनः स्प्रष्टव्यविशेष एव प्रीत्याहृतः कायप्रश्रब्धिर् वेदितव्या।

kāyasya punaḥ spraṣṭavyaviśeṣa eva prītyāhṛtaḥ kāyapraśrabdhir veditavyā |

ལུས་ཀྱི་རེག་བྱའི་ཁྱད་པར་དགའ་བས་ཟིན་ན་ལུས་ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པར་རིག་པར་བྱ་སྟེ།

【徐梵澄】又身所觸差別由樂而起者，謂之身輕安。

【霍韜晦】復次身輕安者應知此是身中殊勝之觸，由由喜所引發。

【韓鏡清】由於身特別所觸為喜悅所攝持時、當知名為身純淨。

【韓廷傑】而且，身的特殊之觸由樂而起，稱之為身輕安，

प्रीतमनसः कायः प्रश्रभ्यत इति सूत्रे वचनात्।

prītamanasaḥ kāyaḥ praśrabhyata iti sūtre vacanāt |

ཡིད་དགའ་ན་ལུས་ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པར་འགྱུར་རོ།། ཞེས་མདོ་ལས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ།།

【徐梵澄】心喜悅則身輕安，經中有說故。

【霍韜晦】如經言：「心歡喜時，身成輕安」。

【韓鏡清】由經說言「若意喜悅，則身當純淨」。

【韓廷傑】所以經說：「心喜悅，則身輕安」。

分析者注：經=《長阿含經》第十七卷〈第三分布吒婆樓經第九〉

「彼等自己觀察，捨離此等之五蓋者，則生歡喜；生歡喜已，則生喜悅；意懷喜悅者，則身輕安；身輕安者，則感受樂；覺樂者，則心入三昧。彼去諸欲，離不善法，有尋有伺，由離生喜、樂，以達初禪而住。」

論源(2014/10/10)

05 星期五 三月 2021

Posted by in 論源紀錄

≈ 發表留言

標籤

2014/10/10初版；2021/03/05修訂(變更字體；藏文改採泰式分散對齊，此段無ཏྲེ་ཧོར།版四家合注)

論之本文——p. 38213

如安慧論師云：「身堪能者，謂於身所作事輕利生起。心堪能者，謂趣正思惟，令心適悅輕利之因心所有法，由此相應於所緣境無滯運轉，是故名為心堪能性。」

p. 38302

tib. p. 54003

དེ་ལྟར་ཡང་སློབ་དཔོན་བློ་བརྟན་གྱིས། དེ་ལ་ལུས་ལས་སུ་རུང་བ་ནི་ལུས་ཀྱི་རང་གི་བྱ་བ་རྣམས་ལ་ལྡང་བ་ཡང་བ་གང་ལས་འབྱུང་བའོ།། སེམས་ལས་སུ་རུང་བ་ནི་ཡང་དག་པར་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ལ་ཞུགས་པའི་སེམས་ཀྱི་སིམ་པ་དང་ཡང་བར་འགྱུར་བའི་རྒྱུ་སེམས་ལས་བྱུང་བའི་ཆོས་གཞན་དུ་གྱུར་པ་གང་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་དང་ལྡན་ན་དམིགས་པ་ལ་ཐོགས་པ་མེད་པར་འཇུག་པས་དེའི་ཕྱིར་སེམས་ལས་སུ་རུང་བ་ཞེས་བྱའོ།། ཞེས་གསུངས་ཏེ།

tib. p. 54008

論源紀錄——

《三十頌疏》梵語त्रिंशिकाभाष्य (Triṃśikābhāṣya )；藏語To 4064 སུམ་ཅུ་པའི་བཤད་པ།，唯識部論典，安慧論師著。

तत्र कायकर्मण्यता कायस्य स्वकार्येषु लघुसमुत्थानता यतो भवति।

tatra kāyakarmaṇyatā kāyasya svakāryeṣu laghusamutthānatā yato bhavati |

དེ་ལ་ལུས་ལས་སུ་རུང་བ་ནི་ལུས་ཀྱི་རང་གི་བྱ་བ་རྣམས་ལ་ལྡང་བ་ཡང་བ་གང་ལས་འབྱུང་བའོ།།

【徐梵澄】此中身堪任性者，身於自作用之輕等起性，由之而有。

【霍韜晦】此中身的調順（身輕安），是指身在自利的過程中由此所生起的輕快狀態；

【韓鏡清】此中身堪任者：謂隨自身應作、輕而易舉所生。

【韓廷傑】此中，身堪忍性，是身體於自身的輕鬆等起性，由之而有。

चित्तकर्मण्यता सम्यङ्मनसिकारसंप्रयुक्तस्य चित्तस्याह्लादलाघवनिमित्तं यच् चैतसिकं धर्मान्तरं यद्योगाच् चित्तम् अव्याहतम् आलम्बने प्रवर्तते ऽतस् तच् चित्तकर्मण्यतेत्य् उच्यते।

cittakarmaṇyatā samyaṅmanasikārasaṃprayuktasya cittasyāhlādalāghavanimittaṃ yac caitasikaṃ dharmāntaraṃ yadyogāc cittam avyāhatam ālambane pravartate ‘tas tac cittakarmaṇyatety ucyate |

སེམས་ལས་སུ་རུང་བ་ནི་ཡང་དག་པར་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ལ་ཞུགས་པའི་སེམས་ཀྱི་སིམ་པ་དང་ཡང་བར་འགྱུར་བའི་རྒྱུ་སེམས་ལས་བྱུང་བའི་ཆོས་གཞན་དུ་གྱུར་པ་གང་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་དང་ལྡན་ན་དམིགས་པ་ལ་ཐོགས་པ་མེད་པར་འཇུག་པས་དེའི་ཕྱིར་སེམས་ལས་སུ་རུང་བ་ཞེས་བྱའོ།།

【徐梵澄】心堪任性者，與正作意相應之樂、易為因，異心所法生，此相應心依所緣轉，說為心堪任性。

【霍韜晦】而心的調順（心輕安），則是指〔在禪定中〕與正確作意相應時一種能引生順適與輕快〔狀態〕的特殊的心所法。與之相應時，心即於所緣〔順適而輕快地〕起現，所以說它為心的調順。

【韓鏡清】心堪任者：謂以於如實作意已轉起清新爽逸之心為因、成為其餘心所有法。由若與此相應者，則於所緣心無掛礙轉故名為心堪任。

【韓廷傑】心堪忍性，是與正作意相應時，能夠引生順適輕快的特殊心所法，這種相應心依緣而轉，所以稱為心堪忍性。

論源(2014/05/09)

11 星期一 一月 2021

Posted by in 論源紀錄

≈ 發表留言

標籤

2021/01/11初版(此段無ཏྲེ་ཧོར།版四家合注)

論之本文——p. 36405

《辨中邊論釋》云：「言念能不忘境者，謂能不忘住心教授意言之增語。」

p. 36406

tib.p. 51120

དབུས་མཐའི་འགྲེལ་བཤད་ལས་ཀྱང་། དྲན་པ་ནི་དམིགས་པ་མ་བརྗེད་པའོ།། ཞེས་བྱ་བ་ནི་སེམས་གནས་པར་བྱ་བའི་གདམས་ངག་ཡིད་ཀྱིས་བརྗོད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ། །ཞེས་གསུངས་པས།

tib.p. 51203

論源紀錄——

T31 No. 1600

《辯中邊論》卷中〈辯修對治品第四〉

世親菩薩造

大唐三藏法師玄奘奉　詔譯

記言謂念能不忘境。記聖言故。

註：《廣論》所引為安慧論師所造《辨中邊論疏》。