標籤
2017/12/31
論之本文——p. 55607
修彼等時,亦當聰利令心平等,謂於引導修道知識,敬心微劣,則斷一切善法根本,故當勤修依師之法,如是若心不樂修行,當修暇滿,若著現法當修無常,惡趣過患以為主要。若覺漫緩所受佛制,當自思惟是於業果定解劣弱,則以修習業果為主。若於生死缺少厭患,求解脫心則成虛言,故當思惟生死過患。
p. 55610
tib. p. 80703
ཇགསུམ་པ་རྟོག་ཞིབ་མོས་གནང་དུ་བསྣུན་ཚུལ་ནི། དེ་ལྟ་བུའི་ལུས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་ལས་དེ་རྣམས་བསྒོམ་པར་བྱེད་པའི་ཚེ་ན་ཡང་བློས་བསྒོམ་པ་དེ་ཙམ་ལམ་བཞག་པར་ལམ་གང་དགོས་པའི་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་ནས་རིགས་ངེས་པའི་རྟོག་པ་སྦྱང་ཞིང་གྲུབ་བར་བྱས་ནས་ལམ་བསྒོམ་པའི་བློ་གོང་འོག་བར་མ་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཆ་མཉམ་དུ་བསྒྲུབ་དགོས་ཏེ། དེ་ལྟར་ཆ་མཉམ་དུ་བསྒྲུབ་པའི་ཚུལ་ནི་འདི་ལྟར་ཡིན་ཏེ་ཐོག་མར་རང་ཉིད་ལམ་ལ་འཁྲིད་པར་བྱེད་པའི་བཤེས་གཉེན་དམ་པ་དེ་བསྟེན་ཚུལ་ལ་གུས་པ་སྐྱེ་ལུགས་དེ་ཉིད་ལམ་གཞན་ལས་བསྐྱེད་ཆུང་བར་སྣང་ན་ནི་གུས་པ་དེ་མེད་པ་དེ་ཉིད་འདི་ཕྱིའི་ལེགས་པའི་འབྲས་བུ་འགྲུབ་པའི་ཚོགས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྩ་བ་གཞི་ནས་ཆད་ཅིང་གཏོར་བ་ཡིན་པས་ན་བཤེས་གཉེན་བསྟེན་ཚུལ་གྱི་ཆོས་སྐོར་ལ་ཅི་ནས་གལ་པོ་ཆེར་འབད་དགོས་པ་ཡིན། ཚུལ་དེ་བཞིན་དུ་སྙིང་པོའི་དོན་ལག་ཏུ་ལེན་པའི་སྒྲུབ་པ་ལ་སྤྲོ་ཤུགས་ཆུང་བ་ཡིན་པ་འདུག་ན་ནི་དེའི་རྒྱུ་དལ་འབྱོར་གྱི་ཆོས་སྐོར་ལ་འབད་འབུངས་འདོན་པ་དང་གལ་ཏེ་ཚེ་འདི་ལ་མངོན་ཞེན་རིས་ཀྱིས་ཆེ་བར་སོང་འདུག་ན་དེའི་གཉེན་པོ་འཆི་བ་མི་རྟག་པའི་སྐོར་དང་ངན་འགྲོའི་ཉེས་དམིགས་བསྒོམ་པའི་སྐོར་གཉིས་ལ་འབད་པ་གཙོ་བོར་བྱ་དགོས། གལ་ཏེ་རང་གིས་ཁས་བླངས་པའི་བཅས་པའི་མཚམས་རྣམས་ལ་གཡེལ་ཏེ་སྒྲུབ་བ་ལ་མི་སྤྲོ་བར་སྣང་ན་དེའི་གཉེན་པོར་ལས་འབྲས་ལ་ངེས་པ་ཆུང་ནས་ཡིད་མ་ཆེས་པས་ལན་པ་ཡིན་སྙམ་དུ་བསམས་པར་བྱས་ལ། ལས་འབྲས་བསྒོམ་པ་ལ་གཙོ་བོར་འབད་པར་བྱ་དགོས། གལ་ཏེ་འཁོར་བ་མཐའ་དག་ལ་སྐྱོ་ཤས་ཆུང་འདུག་ན་དེའི་དབང་གིས་ཐར་པ་དོན་གཉེར་གྱི་བློ་དེ་ཉིད་ཚིག་ཙམ་དུ་འགྲོ་བ་ཡིན་པས་ན། དེ་འདྲའི་སྐྱོ་ཤེས་སྤེལ་བའི་ཕྱིར་དུ་འཁོར་བའི་ཉེས་དམིགས་རྣམས་སྒོ་ཐམས་ཅད་ནས་བསམ་དགོས་པ་ཡིན།
tib. p. 80711
消文紀錄——
修彼等時,亦當聰利令心平等:修習那些圓滿道體的時候,也應當善巧分別,對於下下上上等法類,都應平等而修。
謂於引導修道知識,敬心微劣,則斷一切善法根本,故當勤修依師之法:也就是說,如果對引導修道的善知識,缺乏敬信心,這是遮斷一切善法的根本,所以應當精進修習依師軌理。
如是若心不樂修行,當修暇滿:如果發覺心中不好樂修行,就應當思惟暇滿難得。
若著現法當修無常,惡趣過患以為主要:如果對於現法安樂產生貪著,就應當修念死無常,特別是要修習惡趣過患。
若覺漫緩所受佛制,當自思惟是於業果定解劣弱,則以修習業果為主:如果發覺對於所受律儀,有散慢怠惰的情形,就應當思惟一定是對於業果道理,沒有生起堅定信解,就應當精進修習業果道理。
若於生死缺少厭患,求解脫心則成虛言,故當思惟生死過患:如果對於生死輪迴缺少厭離心,那麼希求解脫就變成空話,所以應當思惟生死輪迴的過患。
我對這段本文之理解——
這段本文提示下、中士道的修行扼要。